🕌سیمای قدیم و جدید بارگاه امامزاده هاشم(ع) گیلان

🕌سیمای قدیم و جدید بارگاه امامزاده هاشم(ع) گیلان

➖ روستای امامزاده هاشم نخستین دهکده زیارتی در استان گیلان است که ابتدا "عسگر سرا "خوانده می شده واز توابع ناحیه تاریخی کهدم بوده است. امروزه از نظر تقسیمات کشوری، روستایی از توابع دهستان سراوان بخش سنگر شهرستان رشت است. این امامزاده مطابق #شجره_نامه از نوادگان حضرت علی است.سید هاشم متولد شهر مدینه بود که در قرون اولیه اسلامی به سبب ستم وآزار حاکمان سلسله عباسیان به گیلان که در آن زمان مامن علویان بود آمد.

به گواهی تاریخ ,منوچهر خان گرجی معتمد الدوله که در زمان قاجار برای جلوگیری از حکومت روس ها به حکومت گیلان منسوب شده بود، در حوالی سال هزارو دویست و چهل و شش هجری قمری همزمان با مستولی شدن طاعون بزرگ، این بقعه را بازسازی کرد و در همان سال کاروانسرای سراوان را نیز بنا نهاد. در دوره نهضت جنگل در سال هزارو سیصدو سی و شش قمری ، این بقعه توسط انگلیسی ها آسیب دید و بخشی از آن در سال هزارو سیصد خورشیدی توسط ایشان تخریب شد. بعدها در سال هزارو سیصدو سه خورشیدی توسط متولیان موروثی تجدید بنا گردید وپس از کشیدن راه شوسه در سال چهل و یک خورشیدی ، بقعه کنار شاهراه اصلی قرار گرفت و ساختمانی جدید برای آن ساخته شد. بعد از این در زلزله سی و یکم خرداد ماه سال ۱۳۶۹که بنای مزبور را به میزان وسیع خراب کرد، مجدداً بازسازی شد. در دهه های اخیر تاسیسات جدیدی نظیر هتل، بازارچه کتابخانه ودرمانگاه برای مسافران وگردشگران در آن ایجاد گردیده است.
https://t.me/M_C2016/10198
📡 رسانه ماسال سیتی
📲 @MasalCity2016
🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄﷽🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄•
@edmolavand

🟨نکته: در برخی نوشتارهای منتشر شده به نظر می رسد اسامی و وقایع کتابت شده در این اثر خطی، مربوط به زمانهای دورتر و یا هم عصر مولف مزبور باشد که نیاز به تحقیق جامع دارد.

📸در برخی از نوشتارها هیچگونه نمایه ای از این کتابت خطی در اختیار پژوهش ادملاوند نیست.

🔴 به‌ منظور حفظ حریم شخصی، انتشار نمایه یا اصالت سند و یا کتابت و یا نام دارنده ی این اسناد و کتابت به خودشان واگذار شده است.

⚠️چاپ و نشر مطالب #بدون_نام بردن از نگارنده و منبع#پژوهش_ادملاوند مجاز نبوده و درج منبع الزامی است.

🟠با توجه به نسبی بودن علم تاریخ، این مطالب تا زمانی اعتبار دارد که سند اصیل و متقنی آن را نفی نکند.
در صورتی که اسناد جدید و دارای اصالتی به دست آید که با مطالب موجود در این پژوهش تعارض داشته باشد، نگارنده بدون هیچ گونه تعصبی ، آن را خواهد پذیرفت.

⚠️تمامی آثار [صوت، فیلم، نمایه، اسناد و نوشتار] منتشر شده در این صفحه تحت حمایت #نگارخانه_ادملا و یا #پژوهش_اِدمُلّاوَند | زیر مجموعه ی آوات قلمܐܡܝܕ صرفا فقط دارای #ارزش_پژوهشی هستند و ارزش قانونی دیگری ندارند.
𒇹𒂹𒄁𒇺 𒃀𒀀𒃀𒀀𒄹 𒁁𒈀𒃹 𒁀𒀀𒆺𒃹
🟡تمامی حقوق برای محسن داداش پور باکر محفوظ است.
─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
📑#پژوهش_ادملاوند
@edmolavand
📚#آوات_قلمܐܡܝܕ
📡✦‌‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

🕌امامزاده حمزه رضا، سید حمزه روستای آبلو شهرستان نکا

🕌امامزاده حمزه رضا، سید حمزه روستای آبلو شهرستان نکا

🟢 شجره نامه مشاهیر مزارات جهان اسلام
🕌#شهرت‌محلی: حمزه رضا، سید حمزه
🌍#نشانی: نکا، روستای آبلو.
📜#نسب‌شریف:اهالى اصرار دارند که وى فرزند بلافصل امام موسى کاظم علیه‌السلام است و این ادّعا در جاى جاى بقعه به صورت کتیبه و شعر اشاره شده است که به طور قطع این ادّعا و انتساب صحیح نبوده و حضرت حمزة بن موسى علیه‌السلام در شهر رى مدفون است.
شخصیّت مدفون در این بقعه به احتمال قرین به یقین سیّد جلیل القدر حمزة بن
حمزة أبى یَعلى بن محمّد بن عبدالرحمن بن قاسم بن محمّد البطحانى بن قاسم بن حسن بن زید بن #امام_حسن_ع
🗓#ویژگی‌ها: او سیّدى جلیل القدر، عالمى برجسته بود و به عنوان فقیه طبرستان در دستگاه محمّد بن زید داعى از موقعیّت فوق العاده‌اى برخوردار بود.
👬#فرزندان:ابوطالب مروزى نام برادر سیّد حمزه را محمّد و ملقّب به درازگیسو مى‌داند و مى‌نویسد: حمزة العالم الفقیه مکنى أبایعلى اعقب و ذیل بطبرستان؛ حمزه عالمى فقیه و مکنّى به ابویعلى و داراى فرزندان و نسل در طبرستان بوده است. او هم چنین براى سیّد حمزه چهار فرزند به اسامى؛ زید، على، احمد ابوحرب العالم، و قاسم ذکر مى‌نماید.

✍️ یادواره علماء و شهداء👇
🇮🇷https://eitaa.com/setad_yadvareh_bishebonhe
🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄﷽🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄•
📚#آوات_قلمܐܡܝܕ
@edmolavand
#قرارگاه_فرهنگی_میرمریم
📡✦‌‌‌‌࿐჻ᭂ

🟨نکته: در برخی نوشتارهای منتشر شده به نظر می رسد اسامی و وقایع کتابت شده در این اثر خطی، مربوط به زمانهای دورتر و یا هم عصر مولف مزبور باشد که نیاز به تحقیق جامع دارد.

📸در برخی از نوشتارها هیچگونه نمایه ای از این کتابت خطی در اختیار پژوهش ادملاوند نیست.

🔴 به‌ منظور حفظ حریم شخصی، انتشار نمایه یا اصالت سند و یا کتابت و یا نام دارنده ی این اسناد و کتابت به خودشان واگذار شده است.

⚠️چاپ و نشر مطالب #بدون_نام بردن از نگارنده و منبع#پژوهش_ادملاوند مجاز نبوده و درج منبع الزامی است.

🟠با توجه به نسبی بودن علم تاریخ، این مطالب تا زمانی اعتبار دارد که سند اصیل و متقنی آن را نفی نکند.
در صورتی که اسناد جدید و دارای اصالتی به دست آید که با مطالب موجود در این پژوهش تعارض داشته باشد، نگارنده بدون هیچ گونه تعصبی ، آن را خواهد پذیرفت.

⚠️تمامی آثار [صوت، فیلم، نمایه، اسناد و نوشتار] منتشر شده در این صفحه تحت حمایت #نگارخانه_ادملا و یا #پژوهش_اِدمُلّاوَند | زیر مجموعه ی آوات قلمܐܡܝܕ صرفا فقط دارای #ارزش_پژوهشی هستند و ارزش قانونی دیگری ندارند.
𒇹𒂹𒄁𒇺 𒃀𒀀𒃀𒀀𒄹 𒁁𒈀𒃹 𒁀𒀀𒆺𒃹
🟡تمامی حقوق برای محسن داداش پور باکر محفوظ است.
─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
📑#پژوهش_ادملاوند
@edmolavand
📚#آوات_قلمܐܡܝܕ
📡✦‌‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

واژه‌شناسی روستا

+ نوشته شده در شنبه چهاردهم مهر ۱۴۰۴ توسط میثم

• خانه

واژه‌شناسی روستا

روستا واژهٔ معرب رستاق از واژگان اصیل ایرانی است. روستا به شکل روستاک در زبان پارسی میانه و رُزداق در زبان اوستایی آمده‌است. واژه دِه در پارسی میانه به‌شکل ده، در پارسی باستان به معنی سرزمین، و در اوستا به‌شکل دخیو آمده است.

رستاق در مناطق شمالی و شمال غربی ایران، برای نام‌گذاری دهستان‌ها بکار رفته‌است. از چند نمونه رستاق‌ها می‌توان به: کلارستاق، زانوس‌رستاق، دلارستاق و نمارستاق اشاره کرد.

در عرف ده عبارت از محدوده‌ای از فضای جغرافیایی است که واحد اجتماعی کوچکی مرکب از تعدادی خانواده که نسبت به هم دارای نوعی احساس دلبستگی، عواطف و علائق مشترک هستند، در آن تجمع می‌یابند و بیشتر فعالیت‌هایی که برای تأمین نیازمندی‌های زندگی خود انجام می‌دهند، از طریق استفاده و بهره‌گیری از زمین و در درون محیط مسکونی‌شان صورت می‌گیرد، این واحد اجتماعی که اکثریت افراد آن به کار کشاورزی اشتغال دارند در عرف محل ده نامیده می‌شود.

• پلاسید رامبد جامعه‌شناس فرانسوی می‌گوید: ده واحد اجتماعی ویژه‌ای است که با یک فضا در ارتباط متقابل است و این فضا به عنوان یک عنصر ضروری در نظام اجتماعی ده نقش دارد و به این ترتیب ده دارای بعد اجتماعی است که می‌تواند یکی از عوامل اساسی تشکیل دهنده آن به‌شمار رود. ده محصول کنش‌های متقابل گروه‌های انسانی و فضا است، میان اعضای ده رابطه‌ای محلی وجود دارد که نتیجه کنشهای متقابل تاریخی است و موجب پیدا شدن حافظه جمعی و محلی است و در نتیجه نوعی وجدان یا شعور جمعی به وجود می‌آورد.

روستا

نتیجه نوعی وجدان یا شعور جمعی به وجود می‌آورد.

+ نوشته شده در شنبه دوازدهم مهر ۱۴۰۴ ساعت 17:41 توسط میثم | نظر بدهيد

روستا

در مورد روستا و دِه تعاریف متعدد و زیادی گفته شده، ده یا روستا که در کتاب‌های نشر قدیم به صورت دیه هم دیده می‌شود، در زبان پهلوی، ده (Deh) در پارسی باستان (Dahya) به معنی سرزمین و در اوستا به شکل دخیو (Daxya) آمده‌است.

در ایران، ده از قدیمی‌ترین زمان یک واحد اجتماعی و تشکیلاتی و جایی بوده‌است که در آن گروههایی از مردم روستایی برای همکاری در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی گرد هم تجمع یافته‌اند. ده اساس زندگی اجتماعی ایران را تشکیل می‌دهد و اهمیت آن به اعتبار اینکه یک واحد تشکیلاتی در زندگی روستایی است، در سراسر قرون وسطی و از آن پس تا به امروز برقرار بوده‌است.

تعریف‌های دیگر

در عرف ده عبارت از محدوده‌ای از فضای جغرافیایی است که واحد اجتماعی کوچکی مرکب از تعدادی خانواده که نسبت به هم دارای نوعی احساس دلبستگی، عواطف و علائق مشترک هستند، در آن تجمع می‌یابند و بیشتر فعالیت‌هایی که برای تأمین نیازمندی‌های زندگی خود انجام می‌دهند، از طریق استفاده و بهره گیری از زمین و در درون محیط مسکونی‌شان صورت می‌گیرد، این واحد اجتماعی که اکثریت افراد آن به کار کشاورزی اشتغال دارند در عرف محل ده نامیده می‌شود.

پلاسید رامبد (Placide Ramboud) جامعه شناس فرانسوی می‌گوید: ده واحد اجتماعی ویژه‌ای است که با یک فضا در ارتباط متقابل است و این فضا به عنوان یک عنصر ضروری در نظام اجتماعی ده نقش دارد و به این ترتیب ده دارای بعد اجتماعی است که می‌تواند یکی از عوامل اساسی تشکیل دهنده آن به شمار رود. ده محصول کنش‌های متقابل گروههای انسانی و فضا است، میان اعضای ده رابطه‌ای محلی وجود دارد که نتیجه کنشهای متقابل تاریخی است و موجب پیدا شدن حافظه جمعی و محلی است و در نتیجه نوعی وجدان یا شعور جمعی به وجود می‌آورد.

مقدمه این دفتر

بسم اللَّه الرحمن الرحیم

سلام دوستان

به وبلاگ من خوش آمدید.

ابن صفحه ی شخصی و رسمی من در فضای مجازی است که قصد دارم روستایم ادملا را با استفاده از منابع مستند و یافته های شفاهی موثر بهتر معرفی نمایم.

مایلم از نفطه نظرات شما مخاطبین عزیز نیز بهره ببرم.

ارادت میثم داداش پور باکر ۱۴٠۴/٠۷/۱۲

نوشته شده در شنبه دوازدهم مهر ۱۴۰۴ ساعت 17:37 توسط میثم | نظر بدهيد